Verwondert het als ik zeg dat zelfs in 2024 huishoudelijk werk nog steeds overwegend als vrouwenwerk beschouwd wordt ? Onderzoeken bevestigen dat maar je moet enkel je licht een keer opsteken als dergelijk onderwerp ergens ter discussie komt om te beseffen dat het in de geesten van de mensen ook nog erg leeft. Zelfs in die van vrouwen zelf. Jaja !
Waar komt die hardnekkigheid toch vandaan vraag ik me af, terwijl ik ervan uitga dat niemand als ‘huishoudend’ of ‘zorgend’ ter wereld komt. We moeten het allemaal leren maar blijkbaar leert de ene sekse het veel sneller dan de andere en blijft het ook grotendeels hun volwassen leven bepalen.
Eerlijkheid gebiedt het om toe te geven dat mannen meer tijd aan huishoudelijke taken opnemen dan mannen van voorgaande generaties. Doorgaans doen ze wel niet te vaak als traditioneel ‘vrouwelijk’ bestempelde klusjes zoals koken en schoonmaken, zo bleek uit een en ander. Meer nog, sociaal gezien worden vrouwen gemakkelijk negatief beoordeeld als ze een ‘rommelig’ huis hebben en/of andere dingen interessanter vinden dan de huishoudelijke klussen.
Ongeschreven of geschreven gedragsregels en rituelen die in een samenleving gelden, of iemand er nu wel of niet in gelooft, beïnvloeden gedrag. Als het om geslacht gaat, ondergaan de stereotypische beelden over huishoudelijk werk (en kinderzorg) van de langzaamste veranderingen.
De extra tijd die vrouwen besteden aan (onbetaald) huishoudelijk werk t.o.v. de mannen waarmee ze leven, is een oorzaak van genderongelijkheid. Het beïnvloedt de manier waarop mannen en vrouwen zich thuis verhouden maar evenzeer vaak hoeveel tijd vrouwen aan betaald werk (kunnen) besteden.
Volgens wetenschappelijke gegevens hebben vrouwen gemiddeld zo’n 2,3 uur per dag aan huishoudelijke taken op de teller staan, en de mannen waarmee ze samenleven 1,4 uur. Zelfs als er beweerd of gedacht wordt dat het huishoudelijk werk gelijkmatig verdeeld is, blijkt uit gegevens dat dit niet het geval is.
O.a. het rapport ‘De taakverdeling thuis’ van het Vlaamse departement voor Welzijn, Volksgezondheid en Gezin (auteur: Veerle Audenaert, 2021) staaft dat. Uiteraard is er nog veel meer informatie te vinden over dit onderwerp, zowel nationaal als internationaal. Voor de wetenschappelijk leek is het hoofdstuk SAMENVATTEND BESLUIT EN BELEIDSAANBEVELINGEN* het meest interessant vermoed ik.
Om het in een notendop te zeggen, de zorg(huishoud)taken die vrouwen doen hebben meestal een dagelijkse impact op hun tijdsbesteding/leven, daar waar het voor hun mannelijk partners over klussen gaat die minder vaak gebeuren en dus een kleinere impact hebben op hun dagelijks leven.
In discussies hoor je al wel eens geluiden als “Als beide partners in een relatie zich ergens in kunnen vinden, zonder zich gedwongen te voelen, maakt het toch allemaal niet uit”. Onze vrije keuzemogelijkheden worden echter ingeperkt door morele ongeschreven of geschreven gedragsregels. Als die gebaseerd zijn op hardnekkige stereotypen, ongelijke verwachtingen en uitkomsten hebben op iemands dagelijks leven en zijn of haar toekomst op korte of lange termijn, dan kan men zich terecht de vraag stellen hoe ongedwongen die keuzes gemaakt worden.
Als iemand als Tom Coninx (Soms gaat emancipatie te ver) zichzelf typeert als oh zo ruimdenkend maar een probleem heeft met luiers verversen omdat hij vindt dat dit iets typisch is voor vrouwen… geeft dat dus, niet te verwonderen en volgens mij terecht, aanleiding tot de nodige discussie.
*https://departementwvg.be/sites/default/files/media/documenten/DeTaakverdelingThuis_def_b.pdf
Dit bericht is een match met : De kip of het ei – revisited !
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.